Zachowek to najprościej mówiąc zabezpieczenie najbliższych członków rodziny w sytuacji, kiedy spadkodawca rozdysponował swoim majątkiem za życia, bądź powołał do spadku w testamencie inne osoby, niż najbliższych członków rodziny. To w pewnym sensie forma ograniczenia spadkodawcy w prawie do rozporządzania swoim majątkiem. Zachowek należy się określonym osobom, a więc zstępnym, czyli dzieciom, wnukom, prawnukom itd., małżonkowi oraz rodzicom spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy.
O tym, komu przysługuje zachowek i w jakiej wysokości, możecie przeczytać w moim wcześniejszym tekście:
https://www.adwokatnataliakozubal.pl/prawo-do-zachowku-komu-sie-nalezy-i-w-jakiej-wysokosci/
Czy można zrzec się prawa do zachowku
Kodeks cywilny milczy na ten temat. Jednak Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 marca 2017r. sygn. akt. III CZP 110/16 orzekł, że dopuszczalne jest zawarcie umowy o zrzeczenie się zachowku. Umowa taka pozwala wyeliminować spory w przypadku rozliczeń po śmierci spadkodawcy.
Aby umowa była ważna, należy ją zawrzeć w formie aktu notarialnego, podobnie jak umowę o zrzeczenie się dziedziczenia. Umowę zawierają między sobą przyszły spadkodawca (czyli osoba, po której będzie się dziedziczyć) i spadkobierca. Nie jest to umowa zawierana pomiędzy spadkobiercami.
Dopuszczalne jest zawarcie umowy częściowego zrzeczenia się zachowku. Spadkobierca i spadkodawca mogą również określić, że uprawniony do zachowku nie będzie w przyszłości dochodzić wyższego zachowku, ponad określoną w umowie kwotę.
W razie pytań, zachęcam do kontaktu.